Jill arriveerde vrijdagavond op het opvangcentrum en voegde zich meteen aan bij de dierenartsen voor de gezondheids onderzoeken, die eigenlijk in het weekend gedaan zouden worden. Hier haar beschrijving van iedere beer afzonderlijk. De eerste die vanochtend onder narcose gebracht werd was ‘’Peggy’’ een groot meisje met een gezicht dat sprekend lijkt op onze Rupert, met een dik onderlichaam dat ik in geen lange tijd heeft gezien.

Deze beer had een kronkelend litteken aan haar linker voorpoot, door een strik. Ook heeft zij twee bulten op haar buik, waarvan de dierenarts Heather denkt van oude zwerende wonden zijn als gevolg van voortdurend steken van onsteriele naalden tijdens het gal aftappen. Ook heeft zij een kale plek op haar achterkant, haar tanden zitten vol tandsteen en ze heeft gebroken hoektanden.

De volgende was ‘’Noodle’’ een mannetjes beer die lang en mager is, met een afschuwelijk geïnfecteerde tong. De randen van zijn wond waren zwart dood vlees dat Heather weg heb moeten snijden, waardoor deze jongen een gevorkte tong overhoud. We moeten er niet aan denken hoe pijnlijk het zal zijn als hij de komende dagen zal gaan eten. Hij krijgt dan ook veel pijnstillers. Noodle heeft een mooie halve maan en een prachtige zijdeachtige, zachte vacht.

De volgende was ‘’Tuan’’, ter ere aan onze Vietnam directeur. Een mooie, dikke beer met een gewicht van 172 kg., met een abnormale zaadbal, die drie keer zo groot was als normaal.
Deze worden ook operatief verwijderd, gelijk met de galblaas. De eerste die werd gecontroleerd was: “Graham”

Een flinke jongen van 115.5 kg., die drijfnat en vies was door het liggen in de natte container. Hij had prioriteit voor een gezondheidscheck omdat hij erg bang was en stereotype gedrag vertoonde, vooral naar mensen toe, hij herkende de verdovingsstok en raakt hevig in razernij in afwachting dat er iets ergs zou gaan gebeuren.